นายพิธา ลิ้มเจริญรัตน์ ส.ส.บัญชีรายชื่อ และหัวหน้าพรรคก้าวไกล โพสต์เฟซบุ๊กระบุว่า ครบรอบ 3 ปี ยุบอนาคตใหม่ ความในใจหัวหน้าพรรคก้าวไกล ต่อเพื่อนร่วมอุดมการณ์ รวมถึงคุณปิยบุตร แสงกนกกุล เวลาผ่านไปไวเหมือนโกหก วันนี้คือวันครบรอบ 3 ปีที่ฝ่ายชนชั้นนำพยายามบดขยี้พวกเรา พรรคการเมืองฝ่ายค้านหน้าใหม่ทั้งๆ ที่มีอายุไม่กี่ขวบดีด้วยซ้ำ วันนี้ยังเป็นวันครบรอบ 3 ปี ที่ผมทำหน้าที่ผู้นำของพรรคที่ไม่มีแม้แต่ชื่อในตอนนั้น ผ่านร้อนผ่านหนาวกันมาจนเป็นพรรคก้าวไกลในวันนี้
.
ผมรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่งในชีวิตผมที่ได้นำทัพพรรคก้าวไกลทำงานทั้งในสภาและนอกสภาตลอดช่วงเวลาที่ท้าทายที่สุดของประเทศเรา ไหนจะโรคระบาดครั้งใหญ่ ไหนจะปัญหาการเมือง ไหนจะปัญหาภูมิรัฐศาสตร์ที่ลามมาถึงภาวะเศรษฐกิจ ถึงแม้ว่าการทำงานของผมจะห่างไกลจากความสมบูรณ์แบบ ผมเองรู้ตัวผมดี แต่ผมก็ทุ่มเททั้งตัวและจิตวิญญาณเท่าที่มีให้กับการทำงานการเมือง ประกอบกับ ความช่วยเหลือและการทำงานเป็นทีมของพวกเราทีมงานพรรคก้าวไกลทุกคน ทำให้เราฆ่าไม่ตายอย่างที่พวกเขาหวังไว้ แต่กลับโตขึ้นอย่างที่พวกเขาไม่อยากจะเชื่อ
.
ในช่วงเวลาที่ผ่านมา เรายังย้ำคำว่า “เราคือผู้คนและการเดินทาง”
1) เราได้ความไว้วางใจจากประชาชนเป็น อันดับ 1 เป็นเวลา 4 ปีซ้อน ผ่านเงินบริจาคจากภาษี 164 ผมต้องขอบคุณแรงสนับสนุน
2) ด้วยแรงของทีมงาน จำนวนสมาชิกของพรรค จำนวน 7 หมื่นกว่า แซงขึ้นเกินอนาคตใหม่ไปแล้ว ถึงแม้ว่าจะมีช่วงโควิดมาทำให้งานหาสมาชิกของเรายากลำบาก
3) เราเดินทางมากกว่า 50,000 กิโลเมตรทั่วประเทศและมากขึ้นเรื่อยๆ ระยะทางมากกว่าเดินทางรอบโลกเสียอีก
.
การเมือง สำหรับผม มันคือความตั้งใจ การเตรียมตัวตั้งแต่อายุ 21-22 ปี นั่งฟัง นั่งจด ปัญหาประชาชน อยู่หลังห้องที่ประชุมทำเนียบรัฐบาลตอนปี 47-49 มันคือการเป็นเด็กคอยถอดคล้องพ่วงมาลัยว่าที่ผู้สมัครเวลาถามสาระทุกสุขดิบชาวบ้าน ครูพักลักจำมาเรื่อยๆ มันคือการเริ่มต้นด้วยการเป็นเลขานุการ กรรมาธิการก่อนมาเป็นประธานเองหลายปีให้หลัง มันคือการไปเรียนต่อการเมืองโดยเฉพาะ เตรียมตัวกลับมาเพื่อเป็นนักการเมืองที่ดี ทำงานได้
.
ย้อนเวลากลับไป 3 ปีที่แล้ว ตัวผมยังจำเหตุการณ์ ตอนนั้น ได้ดี ณ ห้องอาหารแห่งหนึ่ง ตอนที่พรรคเริ่มโดนกล่าวหา เริ่มมีคดียุบพรรค ผมและรองหัวหน้าก้าวไกลปัจจุบันหลายท่าน ถูกคุณปิยบุตร ดึงเข้าไปเตรียมพร้อมกรณีเหตุการณ์แย่ที่สุดเกิดขึ้น คือ พรรคอนาคตใหม่ถูกยุบ พร้อมได้เล่า เตรียมรับมือการทำลายความฝันพวกเรา ณ ตอนนั้น ไม่มีใครพร้อมรับการนำธง ส่วนตัวผมเอง เป็นพ่อเลี้ยงเดี่ยว ลูกสาวพึ่งจะ 2 ขวบ
.
แม้ผมจะพร้อมเสียสละทุกอย่างเพื่อพรรค ทั้งสุขภาพ ทั้งชีวิต ทั้งครอบครัว ผมขอเหลือไว้อย่างเดียวที่ทิ้งไม่ได้ คือ บทบาทความเป็นพ่อของลูกสาว คุณปิยบุตรเข้าใจ เห็นพิพิมเป็นเหมือนหลาน และยอมรับเงื่อนไขนี้ ถ้าไม่มีใครยอมรับตำแหน่งจริงๆ ผมจะรับให้ ไม่งั้นเรือก็ต้องแตก ที่เราทำกันมาก็ต้องสูญเปล่าทั้งหมด ทุกอย่างจะเป็นไปตามที่ศัตรูต้องการ แต่ทั้งหมดทั้งปวง โครงสร้างบริหารพรรคต่อจากอนาคตใหม่ ก็ต้องเป็นไปตามกฎหมาย ตามข้อบังคับพรรคใหม่ ตามความปรารถนาของสมาชิกพรรคใหม่ ไม่ได้ขึ้นอยู่กับใครคนใดคนหนึ่ง
.
ต่อมา คดีแรก Illuminati พรรคยังไม่ถูกยุบ คุณธนาธร ผม คุณปิยบุตร ยืนคุยกันตอนบ่ายแก่ๆ หน้าสนามหญ้าแห่งหนึ่ง คุณธนาธร Thanathorn Juangroongruangkit – ธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ พูดขึ้นมาว่า “อีกหน่อยเราอาจจะต้องทะเลาะกันหนักมากนะ แต่ถึงยังไงขอให้จบกันในพวกเราเอง เป็นมืออาชีพ ไม่ปล่อยความขัดแย้งไปข้างนอก ผมพยักหน้าบอก “เรื่องแบบนี้ในการเมืองเกิดขึ้นบ่อย และprofessionalism ที่พื้นฐานในการทำงานไม่ว่าจะองค์กรในคือ praise in public, criticize in private ผมเห็นด้วยกับพี่” คุณปิยบุตรอยู่ข้างๆ มีคุณศิริกัญญา รองหัวหน้าพรรค นั่งเก้าอี้หวายอยู่ข้างหลังห่างๆ
.
น่าเสียดายที่ผมกับคุณปิยบุตรต้องมาสื่อสารกันทางนี้ ทั้งๆ ที่เราจะเจอกันตามตึกนิดๆ หน่อยๆ เหมือนเจอ อดีต กกบห อนาคตใหม่คนอื่นๆ ที่นานๆ เจอกันที หรือบางครั้งที่คุณปิยบุตรนัดผมทานข้าวแล้ว แคนเซิลผม จริงๆ ก็ น่าจะ 3-4 วัน ก่อนที่คุณปิยบุตรจะตัดสินใจสื่อสารความคิดของเขาผ่าน facebook ของเขาตลอด 2-3 เดือนที่ผ่านมา
.
สิ่งที่คุณปิยบุตรพูดถูกคือ “การเมืองคือความเชื่อ” ศัตรู 100 คนพูด 100 ครั้งก็ไม่น่าเชื่อ เท่าคุณปิยบุตรพูดซ้ำๆ ในฐานะอดีตเลขาธิการพรรค ทุกอย่างเป็นเรื่องอนาคต จะจริงไม่จริงไม่รู้ แต่คำพูดมันมีน้ำหนักของมัน “พูดอะไร” ไม่เท่ากับว่า “ใครเป็นคนพูด” อะไรที่เป็นความเชื่อ มันจะกลายเป็นความจริงขึ้นมา แล้วความฝันของคนหลายร้อย คนที่ทำงานอย่างหนักต้องมาสูญเปล่า
.
อีก 3 เดือนก่อนเลือกตั้งครั้งสำคัญของประเทศไทย ในขณะที่องคาพยพพรรคก้าวไกลกำลัง “เข็นครกขึ้นภูเขา” สู้กับอำนาจรัฐ อำนาจทุน ด้วยทรัพยากรจำกัด เราค่อยๆ วางแผนทีละเขตๆ ที่มีโอกาสชนะอย่างละเอียด อาสาสมัครกำลังหาสมาชิกเพิ่มให้ ทีมจังหวัดเราเตรียมจัดงานแต่ตี 5 ทำพื้นที่ล่วงหน้า จัดเวที ทุกคนเดินทางไปหลายร้อยกิโล เพื่อที่จะไปสื่อสารวิถีก้าวไกล ที่ละเขต ที่ละจังหวัด ด้วยทรัพยากรที่มีจำกัด
.
เพื่อน ส.ส เตรียมอภิปราย 152 จนโดนคดีเป็นร้อยล้าน ในขณะที่พวกเรากำลังทำแบบนี้ คุณปิยบุตรปล่อยเขื่อนออกมาที่ละโพสต์ๆ ให้น้ำไหลออก ซัดครกที่พวกเราเข็นอย่างเหน็ดเหนื่อย ไล่ลงมากองใหม่ จนบางทีเราลืมไปแล้วว่าศัตรูตัวจริงคือใครของเรา เรากำลังสู้กับใคร เพื่ออะไร
.
ในฐานะทีผมเป็นผู้นำพรรค เชื่อว่า เราทุกคนรับการวิจารณ์ได้ ผมก็โดนมาตลอด 3 ปี เข้าใจว่าเป็นอิสรภาพในการแสดงออก ผมก็เป็นคน “ฟังแต่ยังไม่เชื่อ” แต่ถ้าถึงขนาดมาจากคนที่เคยขอร้องให้ผมมารับตำแหน่งหัวหน้าในวันที่ไม่มีใครรับ ผมคงต้องมาทบทวนกันใหม่กับเวลาที่เหลืออยู่ ทั้ง 1) การทำงานของกองอำนวยการเลือกตั้ง และ 2) บทบาทของผมเองในตอนนี้
.
มีคนเขาว่าไว้ ว่าถ้ามีเวลาตัดต้นไม้ 6 ชม ฉันจะใช้เวลาลับขวาน 4 ชั่วโมง ในขณะที่ผมทบทวนตัวเองและการทำงานของกองอำนวยการเลือกตั้ง เราอาจจะมีเวลาอีก 3 เดือนที่เหลือหรือน้อยกว่า ผมเห็นว่ายังมีความเป็นไปได้อยู่ 2 ทางที่จะเกิดขึ้นได้ อยากให้คุณปิยบุตรทบทวนเช่นกัน
1) คุณปิยบุตรต้อง”เลิกมือไม่พายเอาเท้าราน้ำ” เลิกทำตัวไม่เป็นมืออาชีพ ทำตามที่คุณธนาธรเคยขอไว้ กลับมาช่วยกันเท่าที่กฎหมายอนุญาต ทำให้คนที่เคยปรามาสอนาคตใหม่ ก้าวไกล คิดผิด และอนุญาตให้ผมและอีกหลายร้อยชีวิตที่พรรคมีสมาธิในการทำงานโค้งสุดท้าย
หรือ
2) ปล่อยให้เราเสียสมาธิจนเราลืมไปว่าศัตรูตัวจริงของเราคือใคร ทิ้งโอกาสในการสู้ศึกเลือกตั้งครั้งนี้ ทิ้งหยาดเหงื่อแรงงานของสมาชิกพรรค ทีมงานพรรค และปล่อยให้ 3 ป. ยังสืบทอดอำนาจต่อไป
.
ผมไม่แน่ใจว่าคุณปิยบุตรจะทำแบบนี้ไปอีกเท่าไร ผมว่าพอได้แล้วครับ แล้วมาเปลี่ยนแปลงประเทศนี้ด้วยกัน ถึงแม้ว่าจะต่างคนต่างทำก็ตาม
.
