เมื่อวันที่ 7 สิงหาคม 2567 เพจเฟซบุ๊ก “พรรคก้าวไกล – Move Forward Party” โพสต์ภาพ พร้อมเนื้อหาในหัวข้อ “ก้าวไกลในเลนส์กล้อง : ประมวลรูปที่คุณอาจไม่เคยเห็น จากช่างภาพผู้ติดตามการทำงานของพรรค” ระบุว่า…
4 ปีของพรรคก้าวไกล เป็นเรื่องราวของผู้คนและการเดินทางที่ไม่รู้จบ และผู้ที่จะเก็บบันทึกเส้นทางของพวกเขาได้เป็นชิ้นเป็นอันที่สุด ก็คือบรรดาช่างภาพที่ติดตามการทำงานของพรรคก้าวไกล เราติดต่อไปยังช่างภาพเหล่านั้นเพื่อขอภาพถ่ายที่พวกเขาประทับใจ ขบขัน หรือเป็นแง่มุมที่ไม่เคยเห็นมาก่อน ทั้งแกนนำ ทีมงาน สมาชิกพรรค และผู้สนับสนุนจากทั่วสารทิศ
ขอเชิญชม ‘ก้าวไกล’ จากวิวไฟน์เดอร์ของคนทำงานตัวจริงและเรื่องราวที่คุณอาจจะไม่เคยเห็นมาก่อน
[กำเนิดก้าวไกล]
“หลังศาลรัฐธรรมนูญอ่านคำตัดสินให้มีการยุบพรรคอนาคตใหม่ เมื่อวันที่ 21 กุมภาพันธ์ 2563 พิธา ลิ้มเจริญรัตน์ ขึ้นมารับตำแหน่งหัวหน้าพรรคคนใหม่ ซึ่งในเวลาต่อมามีชื่อว่า พรรคก้าวไกล ภาพนี้อาจจะนับเป็นวินาทีที่สาธารณชนได้รู้จักพรรคก้าวไกลเป็นครั้งแรก” : บอย
[เส้นทางสายไหม]
“รูปนี้ถ่ายเมื่อวันที่ 2 เมษายน 2566 ประมาณ 1 เดือนก่อนการเลือกตั้ง ผมจำเส้นทางไม่ได้ว่ามันคือที่ไหน แต่ตอนนั้นทีมงานขอลงจากรถไปยืดเส้นยืดสายก่อนขึ้นเวทีปราศรัยเพราะนั่งรถข้ามจังหวัดกันนานมาก ผมกดชัตเตอร์ถ่ายพี่ไหมจังหวะนี้เพราะเห็นว่าเป็นมุมที่แกเป็นตัวของตัวเองดี เป็นมุมที่ไม่ค่อยเห็นจากแกในหน้าสื่อเท่าไหร่” : บอม
[ฉลองชัยชนะ]
“ภาพนี้ถ่ายจากตอนไปคาราวานตระเวนขอบคุณคะแนนเสียงทั่วประเทศ ที่จังหวัดขอนแก่น ผมชอบภาพนี้เพราะใบหน้า สีสัน และสัญลักษณ์อยู่ครบในรูปเดียว ตอนนั้นเป็นเวลาเดือนครึ่งหลังจบเลือกตั้ง ส่วนพี่ที่แบกลูกโป่งนี่เขาเอามาขายนะ 555555” : แจ๊ค
[วิโรจน์ ลักขณาดิศร พร้อมชนทุกแมว]
“ภาพนี้ถ่ายช่วงพี่วิโรจน์แกลงสมัครผู้ว่า กทม. ไปลงพื้นที่คลองเตย แล้วแวะร้านน้ำสั่งน้ำหวานกัน ผมเห็นพี่วิโรจน์แกแหย่ๆ กับแมวอยู่ เหมือนแท็กมือกัน น่ารักดี ผมก็เลยกดถ่ายมาไว้ ไม่นึกว่าภาพนี้จะได้ไปใช้งานอะไรหรอก แต่เห็นทักมาว่าอยากให้คัดรูปที่ประทับใจ ก็มีรูปนี้แหละครับ โมเมนต์เล็กๆ จากตอนลงพื้นที่” : แฟลช
[อุ้ยๆ ถ่ายพี่กับแมวให้หน่อย]
“ภาพนี้ถ่ายช่วงเดือนตุลาคมปี 2565 ตอนนั้นน้ำท่วมหนักพะเยา ทีมพรรคก็ลงพื้นที่ไปช่วยเหลือผู้ประสบภัยกัน ฝนก็ตก พอดีผมเห็นแมวหลบฝนอยู่ เลยกดถ่ายไว้เล่นๆ พี่เจี๊ยบแกก็เห็นผมถ่ายอยู่เลยบอก อุ้ยๆ ถ่ายพี่กับแมวให้หน่อย แต่ระยะมันห่างกันเนอะ ผมก็เลยกดถ่ายมาทั้งแบบพี่เจี๊ยบชัด แมวเบลอ กับพี่เจี๊ยบเบลอ แมวชัด แต่ผมว่าผมชอบภาพพี่เจี๊ยบเบลอ แมวชัดว่ะ” : อุ้ย
[วันประวัติศาสตร์]
“รูปนี้ถ่ายที่รัฐสภา วันที่ 22 สิงหาคม 2566 มีเหตุการณ์สำคัญในประวัติศาสตร์ไทยเกิดขึ้นสองเรื่อง คือ หนึ่ง ทักษิณ ชินวัตร บินกลับไทยในรอบ 17 ปี กับโหวตนายกรัฐมนตรี และเศรษฐาได้รับเลือกเป็นนายกรัฐมนตรีคนที่ 30 ของไทย ภาพนี้คือจอมอนิเตอร์ของสำนักข่าว ThaiPBS จอบนเป็นไลฟ์ทักษิณลงสนามบิน ส่วนจอล่าง รังสิมันต์ โรม กำลังให้สัมภาษณ์” : ปูน
[เขตนี้เราชนะว่ะ]
“ภาพนี้ถ่ายวันเลือกตั้ง ที่ตึกพรรคในห้องส่วนกลางที่เรามอนิเตอร์ข่าวกัน ทีมสื่อ ผู้ช่วย สส. แล้วก็ทีมแคมเปญอะไรอยู่ในห้องนี้กันหมดเลย ตอนที่ถ่ายภาพนี้น่าจะประมาณ 1-2 ทุ่มมั้ง เพราะพี่ไหมยังเอ็นจอยกับผลเลือกตั้งรายเขตอยู่ แต่ประมาณซัก 3 ทุ่ม หน้าทุกคนจะเครียดละ เพราะตอนนั้นน่าจะพอรู้แล้วว่าเราชนะเลือกตั้งเป็นอันดับหนึ่ง สงสัยจะเริ่มรู้ตัวว่างานงอก 55555” : บอย
[ข้างหลัง(ช่าง)ภาพ]
“นี่คือน้าบอย ตะวัน พงศ์แพทย์ ช่างภาพสายย่อของเรา ผมชอบถ่ายพวกทีมงานพรรคส่วนกลาง ทีมงานพรรคระดับจังหวัด แล้วก็ช่างภาพ ผมว่างานของพวกเราเป็นฟันเฟืองเล็กๆ ที่ขับเคลื่อนให้องค์กรเติบโต รูปนี้น่าจะเป็นตอนซ้อมพูดงาน ก้าวต่อไป ก้าวไกลทั้งแผ่นดิน” : ต้น
[เทศกาลก้าวไกล]
“ภาพนี้เป็นคาราวานขอบคุณประชาชนที่บ่อวิน ชลบุรี ซึ่งเป็นนิคมอุตสาหกรรมใหญ่ พี่เซีย จำปาทอง จากปีกแรงงานเป็นตัวแทนขึ้นไปพูดขอบคุณ ตอนผมไปถึงหน้างานแล้วเห็นซีนนี้ ผมไม่เคยคิดเลยว่างานการเมืองมันจะมีความเป็นเฟสติวัลได้ขนาดนี้ แล้วคนมาร่วมงานวันนั้นก็เหมือนชักชวนกันมาเอง มาชื่นชมคนที่เขาเลือกไปเข้าสภา” : แจ๊ค
[ชั่วโมงสุดท้ายก่อนเลือกตั้ง]
“ในภาพนี้คือชั่วโมงสุดท้าย ของคาราวานหาเสียงก้าวไกล ก่อนจะต้องหยุดหาเสียงเพื่อเตรียมเลือกตั้งในภาพนี้คือเซ็นทรัลปิ่นเกล้า พี่ทิมแกก็อยู่บนรถ ส่วนข้างล่างคนมาต้อนรับส่งเสียงเชียร์กันแน่นมาก ผมถือว่าเป็นการจบแคมเปญที่ดีมากนะ จบด้วยรอยยิ้ม ตอนนั้นผมตามถ่ายรูปติดกันเกือบเป็นสิบๆ วัน แต่พอวันสุดท้ายได้ถ่ายภาพนี้มาแล้วก็หายเหนื่อย” : ปูน
[สู้สู้น้า]
“ช่วงคาราวานหาเสียงเนี่ย ประชาชนเขาส่งกำลังใจมาให้พรรคกันหลากหลายแบบมาก มาเป็นอาหาร ผลไม้ ของกิน ติ๊กต่อก หรือตะโกนเชียร์ อีกอันนึงที่ส่งกันมาเยอะคือจดหมายน้อย พับแนบใส่กล่องขนมบ้าง ฝากเหน็บใส่มือ สส. บ้าง แต่ผมคิดว่าข้อความในจดหมายน้อยฉบับนี้ สะท้อนความเป็นพรรคมวลชนของก้าวไกลได้ดีที่สุดอันหนึ่งเลย ในจดหมายเขียนไว้ว่า [ท่านพิธา สมช. พรรคก้าวไกลทุกท่าน จากคนตัวเล็กๆ มีบุคคลในทะเบียนบ้าน 4 คน ญาติพี่น้อง เพื่อนร่วมงานอีกจำนวนนึง ขอลงคะแนนเสียงทั้งหมดให้กับพรรคก้าวไกล สู้สู้น้า 9 พ.ค. 2566 สุโขทัย] แล้วเขาเป็นใครก็ไม่รู้ รู้แค่ว่าอยู่สุโขทัย” : บอย
[Pass: primeminister]
“อันนี้เป็นผังศูนย์กีฬาเวสน์ ที่แปะไว้ให้สตาฟฟ์วันปราศรัยใหญ่ดูมั้ง ผมเดินผ่านแล้วก็กดถ่ายรูปนี้มา เพราะรู้สึกว่า ทั้งหมดที่เราลงแรงกันมาเป็นปีๆ ก็เพื่อพาสเวิร์ดนี้นี่แหละ” : บอม
[สส. ประชาชน โดยประชาชน เพื่อประชาชน]
“ภาพนี้ถ่ายตอนช่วงเช้าวันที่ 19 พฤษภาคม 2567 สส. ก้าวไกล พี่เช เชตวัน พี่วิโรจน์ และพีรัตน์ ปัญญารัตน์ ไปร่วมงานรำลึกเหตุการณ์สังหารคนเสื้อแดงวัดปทุมวนาราม แล้วก็ซื้อน้ำร้านรถเข็นกันคนละแก้วก่อนไปร่วมพิธี ผมเป็นช่างภาพข่าวเก่ามาก่อน จากที่เคยทำงานมากับหลายพรรค ผมคิดว่าภาพนักการเมืองซื้อน้ำแก้วละ 30 บาทแล้วเดินไปร่วมงานรำลึกคนเสื้อแดงเหมือนๆ กับประชาชนทั่วไปแบบนี้เป็นภาพที่หายากอยู่” : ปูน
[ถ่ายทอดสดจากรัฐสภา]
“อันนี้เป็นคอนโซลไลฟ์ของพี่เอง แถลงข่าวหลังศาลรัฐธรรมนูญอ่านคำวินิจฉัยคดีล้มล้างการปกครอง 31 มกราคม 2567 ชอบภาพนี้ มันดูยุ่บยั่บดี” : ต้น
[จ๊ะเอ๋ ตัวเอง]
“สส. ก้าวไกลในภาพคือพี่เบญจา แสงจันทร์ นี่คืองานปราศรัยที่รังสิต จังหวะนั้นมีรถแห่ของพรรคเพื่อไทยขับผ่านแล้วก็โบกไม้โบกมือให้กับเวทีเราพอดี ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก พี่เบญจาไม่เห็น ประชาชนไม่เห็น แต่ผมเห็น เลยรีบกดถ่ายไว้ ได้รูปนี้มาพอดี” : อุ้ย
[คนละไม้คนละมือ]
“ภาพนี้เป็นวันประชุมรวมของทีมงานพรรค ซึ่งพี่ต๋อมก็เป็นผู้พูดหลักในการกำหนดทิศทางการทำงานหลังเลือกตั้งกัน พอจบประชุม ทีมอาคารก็ประกาศให้ทุกคนช่วยกันยกเก้าอี้ไปซ้อนเก็บกัน พี่ต๋อมแกก็มาช่วยยกเก้าอี้ด้วย คนละไม้คนละมือ” : บอม
[ขอลายเซ็น]
“เหตุการณ์จริงสองคนนี้ทำอะไรจำไม่ได้ละ แต่ถ้าดูแค่รูป บทสนทนาอาจจะเป็นแบบนี้
อ.ป๊อก: เอก ผมขอลายเซ็นหน่อย
ธนาธร: จัดไปจารย์ป๊อก
สองคนนี้คือผู้ช่วยหาเสียงสำคัญในช่วงเลือกตั้งของพรรคก้าวไกลจริงๆ” : แจ๊ค
[วิ่งสู้ฟัด]
“ในภาพนี้คือ พี่ปู ทีมงานพรรคเครือข่ายจังหวัด กำลังวิ่งไปหาตำรวจที่กำลังช่วยกันประชาชนมหาศาลที่มาต้อนรับพิธา ทีมงานพรรคมีรูปภาพปรากฏในสื่อน้อยมาก แต่ผมคิดว่าพวกเขาคือรากฐานของพรรคก้าวไกล” : ต้น
[ปรากฏการณ์ส้ม]
“การหาเสียงที่บางแสนเป็นหนึ่งในเหตุการณ์ที่ผมตื่นตะลึงที่สุดของการทำงานพรรค คนมาร่วมต้อนรับพรรคและพิธากันมืดฟ้ามัวดินมาก พี่ทิมใช้เวลานานมากกว่าจะเข้าไปถึงจุดนัดพบที่จะกล่าวปราศรัย เพราะคนมันเยอะมากจนขยับไม่ได้ พอเราไปถึงจุดปราศรัยแล้ว ผมหันไปทางซ้าย เห็นมวลชนสุดลูกหูลูกตา มองไปทางขวา ก็สุดลูกหูลูกตาเหมือนกัน แล้วมองลงไปชายหาด คนก็ล้นลงชายหาด บางคนไปยืนฟังปราศรัยในน้ำทะเลเลย ขากลับเราก็ออกจากพื้นที่ไม่ได้เลย เคลื่อนตัวออกยากมาก แฟนคลับก็ขับมอเตอร์ไซค์ตามหลังกันอีกเพียบ เขาบอกว่าจะไปส่งถึงกรุงเทพเลย เราก็คิดในใจว่า แต่เดี๋ยวตอนขึ้นมอเตอร์เวย์พวกพี่จะตามไปยังไงหว่า 5555555”
[ผู้คนและการเดินทาง]
“ผมคิดว่าไม่มีประโยคไหนเป็นภาพแทนของพรรคการเมืองนี้ได้ดีเท่ากับ ก้าวไกลคือผู้คนและการเดินทาง มันคือเรื่องราวของผู้คนที่เชื่อเหมือนกัน และเดินทางไปในทิศทางเดียวกัน มันมีความฝัน มีปัญหา มีทะเลาะเบาะแว้ง มีเหตุการณ์ที่น่าภาคภูมิใจ มีเหตุการณ์ที่น่าอับอาย มีการเข้ามาและจากไป ซึ่งนั่นคือปกติสามัญของผู้คน และรวมๆ กันก็คือเรื่องราวของการเดินทางที่น่าจดจำ” : อุ้ย
